معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به کاهش ۵۰ درصدی نرخ رشد جمعیت در ایران و با بیان اینکه مطابق پیش‌بینی‌ها این خطر وجود دارد که از سال ۱۴۲۰ به بعد رشد جمعیت منفی شود، گفت: این درحالیست که نرخ پایین باروری در برخی از استان‌ها و خانواده‌های با رفاه بیشتر و درآمد بالاتر می‌تواند نشان دهنده برجسته‌تر بودن نقش فرهنگ بر مسائل دیگری مانند رفاه اقتصادی باشد.
دکتر سیدمحمد طباطبایی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به روند کاهشی رشد جمعیت در کشور طی سالیان اخیر، گفت: بر اساس بررسی‌های صورت گرفته نرخ رشد جمعیت از سال ۱۳۶۵ تا سال ۱۳۸۵ و در طی ۲۰ سال از ۳.۹ به ۱.۶ و از سال ۱۳۸۵ تا سال ۱۴۰۰ نیز این نرخ به ۰.۶ کاهش یافته است که این اتفاق تقریباً در دنیا بی‌سابقه است.
وی با اشاره به کاهش نرخ رشد جمعیت از سال ۱۳۹۵ تا سال ۱۴۰۰، اظهار کرد: در واقع بر اساس آمار طی ۵ سال این آمار از ۱.۲ به حدود ۰.۶ رسیده است که یعنی در عرض این مدت نرخ رشد جمعیت کشور ۵۰ درصد کاهش یافته است. در واقع در سال ۱۳۹۵ تعداد موالید در کشور یک میلیون و ۵۲۸ هزار تن بود که این آمار در سال ۱۴۰۰ به یک میلیون و ۱۱۹ هزار تن کاهش یافته است.
او ادامه داد: بررسی نرخ باروری کلی یعنی تعداد فرزندان زنده‌ای که یک زن در سنین باروری خود به دنیا می‌آورد نشان می‌دهد که این میزان در سال ۱۳۹۵ عدد ۲.۱۲ بوده است که در سال ۱۳۹۹ به ۱.۵۶ کاهش یافته است.
وی در ادامه به مقایسه تغییرات تعداد تولد، مرگ، ازدواج و طلاق در ۱۰ ماهه اول سال ۱۴۰۰ با ۱۰ ماهه اول سال جاری پرداخت و تاکید کرد: از ابتدای سال گذشته تا پایان دی ماه، ۸۹۳ هزار و ۷۷۶ تولد ثبت شده است که آمار نشان می‌دهد در مدت مشابه در سال جاری این رقم ۴.۶ درصد کاهش یافته است. از طرفی در 10 ماه نخست سال گذشته ۳۴۷ هزار و ۴۰۶ مرگ به ثبت رسیده است که در مدت مشابه در سال جاری ۲۵ درصد کاهش یافته است.
وی افزود: همچنین در ۱۰ ماه نخست سال ۱۴۰۰ تعداد ۴۴۱ هزار و ۴۳۷ ازدواج به ثبت رسیده است که در مدت مشابه در سال ۱۴۰۱ این آمار با کاهشی ۷.۴ درصدی مواجه بوده است. تعداد طلاق ثبت شده در ۱۰ ماه نخست سال گذشته نیز ۱۶۸ هزار و ۲۶۴ مورد بود که در مدت مشابه در سال جاری ۶.۴ درصد افزایش یافته است.
طباطبایی با اشاره به اینکه دو نوع ناباروری اولیه و ثانویه وجود دارد، اظهار کرد: وقتی زوجی که تا به حال بچه‌دار یا باردار نشده‌اند دچار ناباروی می‌شوند، به آن ناباروری اولیه می‌گوییم. دلیل این نوع از ناباروری می‌تواند مشکلات مادرزادی یا مشکلات اکتسابی باشد. ناباروری ثانویه نیز یعنی زوجین بعد از یک بار تجربه بارداری که ممکن است موفق یا ناموفق بوده باشد، برای بار دوم قادر به بارداری نیستند که این نوع از ناباروی می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. در سال ۱۴۰۰ درصد ناباروی اولیه ۱۱.۹ درصد، ناباروری ثانویه ۱۵.۷ درصد، ناباروری کلی ۲۰.۳ درصد و تعداد کل زوجین نابارور ۳ میلیون و ۲۶۸ هزار و ۱۱۵ بوده است.
او با تاکید بر لزوم اتخاذ سیاست‌هایی برای جلوگیری از کاهش نرخ جمعیت در کشور، تصریح کرد: ایران تا سال ۱۳۹۴ در زمره کشورهای جوان بوده است اما تا سال ۱۴۲۹ در دسته کشورهای با جمعیت سالخورده قرار می‌گیرد و ۳۱.۲ درصد جمعیت را سالمندان بالای ۶۰ سال تشکیل خواهند داد؛ در واقع در سال ۱۴۲۹ از هر ۳ ایرانی یک نفر سالمند خواهد بود. ایران در عرض ۳۵ سال از سایر کشورهای جوان فاصله گرفته است و این امر بخش‌های مختلف کشور را با مشکل روبرو خواهد کرد و لازم است تدابیر لازم در این زمینه اتخاذ شود. پیش‌بینی می‌شود رشد جمعیت کشور در سال ۱۴۰۵ برابر با ۰.۲۱، در سال ۱۴۱۰ برابر با ۰.۱۵ و در سال ۱۴۱۵ به ۰.۰۴ کاهش یابد. مطابق پیش‌بینی‌ها از سال ۱۴۲۰ به بعد رشد جمعیت ایران منفی خواهد شد.
وی گفت: درحالی که میانگین سنی جمعیت کشور در سال ۱۳۵۵ حدود ۲۲.۴ سال بوده است، این عدد در سال ۱۳۹۹ به ۳۲ سال رسیده است. یعنی در ۴۵ سال گذشته جمعیت ایران حدود ۱۰ سال پیرتر شده است.
او به مقایسه رشد جمعیت ایران با سایر کشورها در منطقه غرب آسیا پرداخت و اظهار کرد: آمارهای سال ۱۳۹۵ نشان می‌دهد که رشد جمعیت ایران کمتر از برخی کشورهای غرب آسیا مانند کویت، لبنان، عربستان، اردن، افغانستان،‌ پاکستان،‌ عراق و ترکیه بوده است.
وی با تاکید بر لزوم فرهنگسازی در حوزه جمعیت،‌ بیان کرد: یکی از موارد قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت بحث آموزش و فرهنگسازی است که به دو بخش فرهنگسازی عمومی و فرهنگسازی سلامت تقسیم می‌شود. کارشناسان مسائل جمعیتی نقش عوامل فرهنگی و باورها و نگرش‌های افراد را بسیار مؤثر می‌دانند. نرخ پایین باروری در برخی از استان‌ها و خانواده‌های با رفاه بیشتر و درآمد بالاتر می‌تواند نشان دهنده برجسته‌تر بودن نقش فرهنگ بر مسائل دیگری مانند رفاه اقتصادی باشد.
طباطبایی گفت: سیاست‌ها و تبلیغات وسیع برای کنترل جمعیت که طی ۳۰ سال اخیر در کشور جریان داشته است به تدریج باعث تغییر فرهنگ عمومی و تمایل به فرزند کمتر شده است. اصلاح این روند نیازمند برنامه‌ریزی و اجرای برنامه‌های فرهنگی برای افزایش اطلاع رسانی به مردم در خصوص بحران جمعیت و لزوم داشتن جمعیت جوان است. تجربه نشان داده است که فرهنگسازی رخ نمی‌دهد مگر با مردمی سازی و پای کار آوردن مردم. آن‌ها باید درک کنند که اگر جمعیت کاهش یابد همه اعضای جامعه آسیب خواهند دید؛ آن‌ها باید در عرصه اجرا، نظارت و برنامه ریزی جمعیت وارد شوند.

ساله‌ها شایعه‌هایی ترسناک دست به دست می‌چرخید و هر بار داستان آن تغییر می‌کرد. اما اکنون معلوم شده که اصلاً رازی در کار نبوده است، بلکه درباره آن کسی آشکارا صحبت نمی‌کرد و آن داستان وجود ۱۰ هزار مغز انسان در زیرزمینی در دانمارک است.
اواخر جنگ جهانی دوم، دانمارک مانند بسیاری از مناطق دیگر با بیماری‌های ذهنی دست‌وپنجه نرم می‌کرد. موسسه‌های روانشناسی متعدد دانمارک از بیماران روانی مراقبت می‌کردند. اما دانش زیادی از چیزی که در مغز این افراد رخ می‌داد، نداشتند.
در همان سال‌ها که اروپا در آستانه صلح بود، دو پزشک دانمارکی از موسسه‌ای وابسته به بیمارستان روانی ریسکوف در دانمارک، تصمیم گرفتند مغز بیمارانی را که فوت می‌کردند، با دقت بررسی کنند. به همین دلیل آنها مغز این بیماران فوت‌شده را موقع کالبدشکافی، بدون اطلاع خانواده‌ها، برداشتند و در این موسسه نگهداری کردند.
اکنون این مجموعه ۹۴۷۹ مغز در خود جای داده است که به‌مرور در سال‌های ۱۹۴۵ تا ۱۹۸۲ جمع‌آوری شده‌اند. بعدها که نگهداری آنها در موسسه مشکل شد، مجموعه را به زیرزمینی در دانشگاه دانمارک جنوبی منتقل کردند.
مغزها در سطل‌های سبز مایل به زرد و درون ماده فرمالدئید نگهداری می‌شدند و موقع جابه‌جایی و انتقال آنها به دانشگاه، هر کدام از سطل‌های حاوی مغز در سطل‌های محکم‌تر سفیدرنگ قرار گرفتند.
درحال حاضر این مغزها درون قفسه‌های چرخان جای گرفته‌اند و هر کدام از آنها متعلق به بیمارهای روانی خاصی هستند. بیماری‌های زوال عقل، شیزوفرنی، اختلال دوقطبی، افسردگی به‌ترتیب ۵۵۰۰، ۱۴۰۰، ۴۰۰ و ۳۰۰ مغز را به خود اختصاص داده‌اند. باقی مغزها هم مربوط به مشکلات روحی و روانی دیگر هستند. وجود این مغزها در این زیرزمین، بیش از هر چیز بحث اخلاق در علم و جایگاه آن در دانمارک را به میان می‌کشد.
منبع: خبرآنلاین
 

اگر از طرفداران پر و پا قرص رسانه‌های اجتماعی هستید و بخش زیادی از وقتتان را صرف گردش در شبکه‌های مجازی می‌کنید، بد نیست کمی در مورد اثرات منفی آن نیز بدانید. اگر بدجور معتاد استفاده از شبکه‌های اجتماعی شده‌اید، باید بگوییم که شما یک قربانی هستید! قطعاً تا به حال اثرات منفی استفاده از شبکه‌های اجتماعی را در خود یا اطرافیانتان مشاهده کرده‌اید. متاسفانه تاثیرات منفی شبکه‌های اجتماعی بر روی کاربران اجتناب‌ناپذیر است و در واقع همه را درگیر خود کرده. برای کسب اطلاعات بیشتر با ما در این مقاله همراه باشید.
1. افسردگی و اضطراب: در طول روز چقدر از وقت خود را صرف استفاده از شبکه‌های اجتماعی می‌کنید؟ اگر وقت زیادی را به جستجو در این شبکه‌ها اختصاص می‌دهید، باید بدانید که تاثیرات منفی بر روحیه شما دارد. احتمال مشکلات روحی و روانی مانند اضطراب و افسردگی در بین کسانی که زمان زیادی را صرف استفاده از شبکه‌های مجازی می‌کنند، بیشتر است.
2. آزار و اذیت مجازی: در قدیم تنها به صورت فیزیکی و رو در رو می‌شد کسی را مورد اخاذی و اذیت و آزار قرار داد. اما امروزه در فضای مجازی متاسفانه این کار بسیار راحت شده و افراد آشنا و حتی ناشناس می‌توانند به راحتی شما را مورد آزار و اذیت قرار دهند.
3. ترس از عقب افتادن: یکی از اصلی‌ترین اثرات منفی شبکه‌های مجازی ایجاد حس «ترس از عقب افتادن» است. این موضوع شما را بدجور درگیر می‌کند، مثلاً ممکن است در طول روز بارها و بارها شبکه‌های اجتماعی خود را چک کنید تا ببینید کسی برای شما پیغام یا درخواستی گذاشته یا نه، یا کنجکاوید بدانید دیگران دقیقاً در حال انجام چه کاری هستند و با مشاهده یک عکس از دورهمی دوستانتان سرخورده می‌شوید، چرا که به دلیل داشتن مسئولیت دیگری نتوانسته‌اید در جمع‌شان حضور داشته باشید.
4. بوجود آمدن انتظارات غیرواقعی: شبکه‌های مجازی باعث شکل‌گیری انتظارات غیرواقعی در ذهن می‌شود. معمولاً افراد در شبکه‌های اجتماعی سعی بر به اشتراک گذاری اتفاقات هیجان‌انگیز و جالب را دارند.

منبع: https://www.makeuseof.com/tag/negative-effects-social-media/